शतावरी
शतावारीचा वेल भारतातील डोंगराळ प्रदेशात प्रामुख्याने आढळतो.
शतावारी ही एक झुडुप वजा
वेली आहे. ही वनस्पती साधारण 1 ते 4 फूट उंच वाढते. हीची पाने अगदी बारीक असतात.
तिच्यावर काटे असतात. शतावरीच्या मुळांचा व पानांचा उपयोग केला जातो. मंजिर्यांमध्ये
फुले येतात व वाटण्यासारखी कठीण फळे येतात. शतावारीचे कंद पांढरे व लांब असतात.
शतावारीचे वैज्ञानिक नाव अॅस्पारागस रासेमोसस वाईल्ड (Asparagus Racemosus Wild) असे आहे. संस्कृतमध्ये
शतावारी, नारायणी,शतमूली इत्यादि नावे आहेत. इंग्रजीत अॅस्पारागस (Asparagus) तर
हिंदीत शतावर म्हणतात.
रासायनिक गुणधर्म-:
शतावरीत मधुर , स्वादु , शीतल, बल व मेधावर्धक पौष्टिक
तत्वे असतात.
उपयोग -:
1) उन्हाळीवर – ओल्या शतावरीच्या मुळया ठेचून त्याचा
रस 10 ग्रॅम व तितकेच दूध घालून पिण्याने उन्हाळीचा त्रास कमी होतो.
2) शक्तिवर्धक – शरीरातील सात ही धातु पुष्ट होऊन वजन
वाढण्यासाठी शतावरीचे चूर्ण रोज दुधातून घ्यावे.
3) शतावरी तेल – सर्व प्रकारच्या सांधेदुखी व
वातविकारांवर हे तेल गुणकारी आहे. यालाच नारायण तेल म्हणतात. कारण संस्कृतमध्ये
शतावरीचे एक नाव नारायणी पण आहे. वात विकारांत मज्जा व स्नायू यांना या तेलाने
शक्ति मिळते हे सिद्ध झालेले आहे. शतावरी कल्प स्रियांप्रमाणे पुरूषांना देखील
उपयुक्त आहे. शतावरी कल्प बाजारात उपलब्ध असते.
4) पित्तावर – शतावारीच्या रसात मध मिसळून चाटल्यास पित्त
कमी होते.
ओली व ताजी शतावरी 100 टक्के गुणकारी असते, सुकी शतावरी 50 टक्के तर
6 महीने जुनी 10 टक्के गुणकारी असते. म्हणून ताज्या मुळांचाच शक्यतोवर उपयोग
करावा. धन्वंतरी , सुश्रुत , भावप्रकाश , चरकसंहिता इ. प्राचीन ग्रंथांमध्ये शतावरीचा उल्लेख आहे.
No comments:
Post a Comment